سید صدرالدین طاهری
«معاد» و مترادفهای آن از قبیل «آخرت، قیامت، رستاخیز، روز بازپسین» از جمله واژه هایی هستند که به فراوانی در زبان مردم عادی و اهل تخصص بکار می روند. این فراوانی کاربرد چه بسا این پندار را در پی می آورد که محتوای اینها نیز ساده و بینیاز از بحث است. مسئلة مشکلی نیست: انسان یک روز به دنیا می آید و یک روز هم از دنیا می رود و یک روز هم باید به حکم پروردگار, حساب و کتاب کارهایش را روشن کند یا بروشنی بنگرد و سرانجام نیز بهشت یا جهنم را بعنوان سرنوشت حتمی خود بپذیرد. عدالت خداوند که شکی در آن نیست، چنین اقتضا می کند و پیامبران که خبر دهندگان راست گفتارند، چنین گفته اند, و خداوند نیز بر هر کاری تواناست.
سید صدرالدین طاهری
اهمیت مسئله
معاد از جمله مسائلی است که اهمیت چند جانبه دارد: از یکطرف مورد توجه مردم عادی، اعم از مؤمن و ملحد است. مؤمن نگران سرنوشت خود و نتایج اعمال خود است و ملحد، از آنجا که برحسب معمول نمیتواند یقین به نفی معاد و زندگی پس از مرگ داشته باشد، دست‌کم برحسب خودخواهی، میل دارد بداند آیا براستی با مرگ نابود میشود یا بهر طریق، امیدی و کوره راهی برای ماندن و جاودانه زیستن هست یا نیست؟
